Van Aert onthult zijn plan om Pogacar en Van der Poel te verslaan
Wout van Aert blijft het zeggen — en blijft erin geloven: hij kan de Ronde van Vlaanderen winnen. Ondanks vier opeenvolgende edities die naar Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar gingen, weigert de Belg de deur te sluiten. Integendeel, in een gesprek met Het Nieuwsblad schetst hij zelfs een koersscenario waarin hij beide wielerfenomenen kan verslaan.
Voor Van Aert blijft de Ronde — net als Parijs–Roubaix — een logisch carrièredoel. Hij was al meerdere keren dichtbij en ziet geen reden om die ambitie op te geven. “Als ik niet mag geloven dat ik de Ronde kan winnen, dan mogen misschien maar drie renners ter wereld dat,” zei hij. Zijn zware winter na de zware val in de Vuelta van 2024 gaf hem geen ideale voorbereiding, maar toch werd hij vierde. Dat resultaat versterkt zijn overtuiging dat er meer mogelijk is.
‘Op een beter niveau starten dan vorig jaar’
Van Aert denkt dat zijn basis in 2026 sterker zal zijn. De omstandigheden zijn gunstig, zegt hij, en dat alleen al kan het verschil maken. Maar minstens zo belangrijk is hoe de koers verloopt — en daar ziet hij kansen. Vorig voorjaar had hij pech dat Van der Poel na ziekte niet op zijn best was, waardoor Pogacar relatief vrij spel kreeg. Volgens Van Aert hoeft dat scenario zich niet te herhalen.
Als Van der Poel dichter bij Pogacar rijdt, ontstaat er meer spanning tussen de twee. Ze rijden vaak samen, maar in de finale verandert die dynamiek. “Ze neutraliseren elkaar langer,” legt Van Aert uit. Dat kan de deur openen voor anderen.
Een moment van twijfel tussen twee giganten
Voor Van Aert draait alles om timing. In de finale van de Ronde is er altijd een moment waarop de sterkste renners elkaar aftasten en aarzelen. Vorig jaar gebeurde dat niet, omdat Pogacar en Van der Poel elk in een ander ritme zaten. Maar dat kan in een andere editie volledig anders zijn.
Van Aert ziet daar zijn kans. Eerst volgen — niets meer. Rustig blijven tot in de diepe finale. En dan — wanneer de twee giganten elkaar even blokkeren — toeslaan. Een scenario waarin hij als eerste reageert, als eerste doorzet en de twee favorieten net een fractie te lang naar elkaar laat kijken.
Redelijke hoop
Dit is geen wensdenken, maar gebaseerd op hoe de Ronde vaak verloopt. Zelfs de grootste kampioenen kunnen verliezen, niet omdat ze zwakker zijn, maar omdat ze elkaar neutraliseren. In dat spel ziet Van Aert een opening. Klein, maar reëel.
Of het genoeg zal zijn, weet niemand. Maar één ding is duidelijk: zolang de Ronde van Vlaanderen bestaat, en zolang Van Aert rijdt, zal hij erin blijven geloven. Omdat hij al dichtbij was. Omdat zijn niveau opnieuw stijgt. En omdat zelfs de allergrootsten soms naar elkaar kijken — precies op het moment dat hij klaar wil zijn.
