In 2022 was Wout van Aert niet te stoppen, maar de daaropvolgende twee jaar werden gekenmerkt door crashes, blessures en worstelingen om zijn vorm terug te krijgen. Ondanks frequente comebacks en overwinningen, brachten tegenslagen zijn momentum herhaaldelijk in de war. In een interview met NRC besprak Van Aert openhartig niet alleen de fysieke tol van zijn blessures, maar ook de mentale belasting van het steeds weer herstellen.
De afgelopen twee seizoenen waren bijzonder uitdagend voor de Belgische wielrenner. Van COVID en lekke banden tot een ernstige knieblessure opgelopen in de Vuelta a España van 2024, Van Aert werd geconfronteerd met tal van obstakels. De crash tijdens een afdaling liet hem achter met aanhoudende effecten die nog steeds zichtbaar zijn in het huidige veldritseizoen.
Hij maakte ook een verwoestende crash mee in Dwars door Vlaanderen in maart 2024, resulterend in breuken aan zijn sleutelbeen, ribben en borstbeen. De blessures kostten hem de kans om deel te nemen aan zijn favoriete wedstrijden, de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. “Na de valpartij in het voorjaar bleef ik last houden van mijn ribben,” legde Van Aert uit. “Ik kon een paar uur trainen, maar daarna had ik zoveel pijn dat ik op de bank instortte. Het is moeilijk om op zulke momenten van het wielrennen te genieten.”
Van Aert geeft zijn familie de eer dat ze hem steunden tijdens zijn dieptepunten. Het stellen van de Tour de France als zomerdoel gaf hem ook een gevoel van doelgerichtheid. “De eerste trainingskamp en wedstrijd zorgden ervoor dat ik me weer een atleet voelde. Dat was wat ik het meest miste. Maar geduld hebben was echt een strijd.”
Ook zijn mentale gezondheid leed onder het feit dat hij aan de kant stond. “Ik ben zo gewend om actief te zijn, en als dat wegvalt, slaat het gebrek aan endorfine hard toe. Ik had het gevoel dat er een deel van mijn identiteit ontbrak,” gaf hij toe. Zelfs toen hij weer kon fietsen, bracht het niet meteen vreugde. “Het was een teleurstelling om na zoveel tijd weer op de fiets te stappen. Het voelde niet zoals ik had verwacht.”
Van Aert geeft zijn team, Visma | Lease a Bike, de eer voor hun cruciale rol in zijn herstel. Tijdens een moeilijke periode bood het team hem een levenslang contract aan, een gebaar dat hem een hernieuwd gevoel van vertrouwen gaf. “Ik voelde me schuldig toen ze me benaderden. Ik had mijn potentieel in 2023 niet kunnen laten zien en toen ik crashte tijdens de contractbesprekingen, ging ik ervan uit dat het aanbod van tafel was. Maar ze geloofden nog steeds in me en dat was ongelooflijk motiverend.”
Tegen de tijd dat de Vuelta a España eraan kwam, had Van Aert het gevoel dat hij de controle terugkreeg. “Ik bereikte unieke dingen met die twee truien en fysiek voelde ik me weer sterk,” zei hij. Maar een andere crash bracht hem snel terug naar af.
Van Aert geeft toe dat het mentaal moeilijker wordt om te herstellen na elke tegenslag. “Het is moeilijk om steeds weer op te krabbelen. Ik hoop dat ik dit kan overwinnen door in 2025 sterke resultaten te behalen, maar mentaal heb ik lang het gevoel gehad dat ik vast zat.”
Nu werkt hij met zijn team aan het aanpakken van de uitdagingen van herhaaldelijke crashes. “Crashes tasten vaak het zelfvertrouwen aan. Nadat je met 70 kilometer per uur op de grond bent gesmeten, is het ontmoedigend om terug te keren naar de chaos van het peloton. Als team onderzoeken we manieren om dit te verbeteren.”
Van Aerts reis onderstreept de veerkracht die nodig is om op het hoogste niveau te concurreren, en hij blijft vastbesloten om zijn plek aan de top in 2025 terug te winnen.
